Post nr 2 - sprawiedliwość

Danse macabre - popularna w średniowiecznej sztuce alegoria, przedstawiająca równość ludzi wobec śmierci, motyw obecny także w baroku. Na licznych obrazach i jakichś tam rycinach widnieją zawsze trupy tańczące z przedstawicielami różnych stanów. Z chłopami, księżmi i władcami.
Wszyscy umierają, wszyscy.
Możesz być pewny, Czytelniku, że osoba, która dziś zrobiła Ci przykrość, umrze. Twój sąsiad umrze. Ta wredna baba spod piątki umrze. Ten drący ryja gówniak z podwórka umrze. Jego siksowata opiekunka umrze. Pedofil, który na nich spogląda, umrze. Ty umrzesz. Pani premier umrze. Papież umrze. Życie poczęte urodzi się i kiedyś umrze. Lekarz też umrze. I pan z kostnicy umrze. Pani patolog umrze. Koleś z kiosku umrze. Dużo ludzi umrze.
Właściwie właśnie umierają. Cały czas umierają jacyś ludzie, poważnie.
Śmierć to jedyna rzecz, która nas wszystkich łączy - jedyna wspólna wszystkich ludzi i zwierząt. To wspaniałe. Krąg życia, można powiedzieć z tym, że to raczej krąg śmierci.
I być może Twoje życie bardzo różni się od życia możnych tego świata albo może jesteś bardzo głupi i daleko Ci do naukowej śmietanki, ale wszyscy skończymy tak samo i to jest największa sprawiedliwość tego świata.

Ballada o Czarnej Śmierci - Green Wood
Utwór porusza ważny problem umierania z powodu choroby. W refrenie pojawia się motyw danse macabre, dlatego wrzucam.

Wymińcie w komentarzach, kto jeszcze umrze.